Dodeljena nagrada "Aleksandar Deroko" u UK Parobrod

U UK Parobrod danas su dodeljene nagrade "Aleksandar Deroko"  za jedinstven i autentičan doprinos kulturi na beogradskoj Opštini Stari grad, a dobitnici priznanja su Marija Ristić, Snežana Lazić i Jelena Mitrović Kocev.

Višegodišnji projekat Marije Rištić nosi naziv "Teorija ilustracije", dok su za projekat "Istorijska kultura međuratnog Beograda" nagrađene Snežana Lazić i Jelena Mitrović Kocev. Takođe, dodeljena su i četiri specijalna priznanja.

Dobitnike ovogodišnjeg priznanja su izabrale istoričar arhitekture i zamenik direktora Zavoda za zaštitu spomenika kulture Beograda Marina Pavlović i istoričar umetnosti i direktor Parobroda Marija Pavlović. 

U okviru svečanosti otvorena je izložba "Moderna Beograda – arhitektonska baština prestonice".

Bijenalna nagrada "Aleksandar Deroko" Ustanove kulture "Parobrod" pokrenuta  je 2021. sa ciljem da podstakne umetničko stvaralaštvo na Opštini Stari grad.

Nagradni fond je iznosio 120.000 dinara. Akademik Aleksandar Deroko (1894 – 1988) bio je arhitekta, umetnik, pedagog, naučnik, jedna od najznamenitijih ličnosti Beograda.

Deroko, nosilac Albanske spomenice, učestvovao je u  Prvom svetskom ratu kao jedan od 1.300 kaplara, zajedno sa prijateljima pesnicima Stanislavom Vinaverom i Rastkom Petrovićem.

Školovanje iz arhitekture usavršio je na univerzitetima u Rimu, Pragu, Brnu i Beogradu gde je diplomirao 1926. godine.

Sa Bogdanom Nestorovićem 1926. godine je napravio projekat Hrama Svetog Save, sa kojim je pobedio na konkursu.Najplodniji umetnički život beogradski arhitekta vodi narednih godina u Parizu formirajući svoj kredo u družbi sa slikarima Pablom Pikasom, Savom Šumanovićem i tada diplomatom  i pesnikom Rastkom Petrovićem.

U arhitekturi je bio inspirisan ranohrišćanskim, vizantijskim i srpskim srednjovekovnim spomenicima. Projektovao je i izveo dvadesetak objekata, nekoliko kuća i vila, internat Bogoslovskog fakulteta u Beogradu (1938), konake u manastiru Žiča i u Nišu (1939), Crkvu u Novom Sarajevu (1935), Nadgrobne kapele Osmanu Đikiću u Mostaru i neke na groblju u Beogradu.