Jovan Pavle II - papa koji je preživeo atentant i prvi se izvinio u ime Katoličke crkve za postupke u Drugom svetskom ratu

Na današnji dan, 18. maja 1920. godine, u poljskom gradu Vadovice, oko 50 kilometara jugozapadno od Krakova, rođen je Karol Jozef Vojtila. Upravo on postao je najpoznatiji poglavar Rimokatoličke crkve u istoriji i prvi papa još od 16. veka koji nije bio iz Italije – papa Jovan Pavle II.

Nakon što je završio srednju školu, budući papa upisao je krakovski Jagelonski univerzitet, gde je studirao filozofiju i književnost i nastupao u pozorišnoj grupi. Tokom Drugog svetskog rata, nacisti su okupirali Krakov i zatvorili univerzitet, primoravajući Vojtilu da traži posao u kamenolomu, a kasnije i hemijskoj fabrici. Do 1941. izgubio je oca, majku i jedinog brata i ostao jedini preživeli član porodice, piše History.com.

Iako je bio uključen u crkvu ceo svoj život, tek 1942. je Vojtila započeo svoju bogoslovijsku obuku. Kada se rat završio, vratio se u školu u Jageloniju da studira teologiju, postavši sveštenik 1946. godine.

Nastavio je sa dva doktorata i postao profesor moralne teologije i socijalne etike 4. jula 1958. U dobi od 38 godina papa Pije XII ga je imenovao za pomoćnog biskupa u Krakovu.

Kasnije je postao i gradski nadbiskup gde je govorio o verskoj slobodi dok je crkva započinjala Drugi vatikanski sabor, koji će izvršiti revoluciju u katoličanstvu. Kardinal je postao 1967. godine, preuzimajući izazove života i rada kao katolički sveštenik u komunističkoj Istočnoj Evropi.

Jednom upitan da li se plaši odmazde komunističkih vođa, odgovorio je: "Ne plašim ih se. Plaše me se".

Prvi slovenski papa

Vojtila je tiho i polako gradio reputaciju moćnog propovednika i čoveka velikog intelekta u harizme. Ipak, kada je papa Jovan Pavle I umro 1978. nakon samo 34 dana vladavine, malo ko je mislio da će Vojtila da bude izabran za njegovog naslednika.

Međutim, posle sedam krugova glasanja, Svetski kardinalski kolegijum izabrao je 58-godišnjaka koji je postao prvi slovenski papa i najmlađi koji je izabran u 132 godine.

profimedia

Njegovo konzervativno vođstvo Rimokatoličkom crkvom obeležilo je čvrsto i nepokolebljivo protivljenje komunizmu i ratu, kao i abortusu, kontracepciji, smrtnoj kazni i homoseksualnim odnosima. Kasnije se izjasnio i kao protivnik eutanazije, kloniranja ljudi i istraživanja matičnih ćelija. 

Putovao je mnogo, koristeći osam jezika koje je govorio (poljski, italijanski, francuski, nemački, engleski, španski, portugalski, latinski) i svoju harizmu da se poveže sa vernicima katolicima, kao i mnogim drugima.

Oprostio atentatoru

Na Trgu svetog Petra 13. maja 1981. godine turski politički ekstremista Mehmet Ali Agdža upucao je papu Jovana Pavla II. Nakon što je izašao iz bolnice, papa je posetio svog napadača u zatvoru, gde je ovaj počeo da služi dživotnu kaznu, i lično mu oprostio na postupcima.

Sledeće godine dogodio se još jedan pokušaj ubistva, ovog puta od strane fanatičnog sveštenika koji se usprotivio reformama Vatikana.

Iako Vatikan nije potvrdio do 2003. godine, mnogi veruju da je papa Jovan Pavle II počeo devedesetih da pati od Parkinsonove bolesti. Počeo je da razvija nejasan govor i imao je poteškoće sa hodom, ali je nastavio da održava fizički zahtevan raspored putovanja.

U poslednjim godinama bio je primoran da delegira mnoge svoje službene dužnosti, ali je ipak smogao snage da razgovara sa vernicima s prozora Vatikana.

Hospitalizovan je u februaru 2005. nakon komplikacija sa gripom. Preminuo je dva meseca kasnije.

Ostao je upamćen po uspešnim naporima da okonča komunizam, kao i po izgradnji mostova sa narodima drugih vera i davanju prvog izvinjenja Katoličke crkve za svoje postupke tokom Drugog svetskog rata.

Nasledio ga je papa Benedikt XVI koji je započeo postupak proglašenja Jovana Pavla II svetim u maju 2005. Papa Jovan Pavle II proglašen je svetim 2014. godine.