Igre 
Princ Filip i princeza Danica na proslavi stogodišnjice vaspostavljanja Srpske patrijaršije
Komentari15/05/2022
-20:00
Princ Filip u pratnji supruge princeze Danice i sina princa Stefana prisustvovao je danas u Sremskim Karlovcima, proslavi stogodišnjice vaspostavljanja Srpske patrijaršije.
Princ Filip poručio je da mu je velika čast što je kao čukununuk Kralja Petra Prvog i praunuk Kralja Aleksandra Prvog prisustvovao proslavi ovog značajnog jubileja i početku zasedanja Svetog arhijerejskog sabora SPC.
"Princ Filip sa zadovoljstvom podseća da je njegov pradeda, kralj Aleksandar I kao tadašnji regent, imao značajnu ulogu u ujedinjenju srpskih pravoslavnih crkava. On ne samo što je davao podršku ovom procesu, nego je bio i njen inicijator", saopšteno je iz pres službe princa.
FoNet/PR
U saopštenju se još podseća da je odmah po dogovoru sa Carigradom, sredinom juna 1920. godine, regent Aleksandar (potonji Kralj Aleksandar I) doneo ukaz kojim je ozakonjeno ujedinjenje Srpske pravoslavne crkve, a proglašenje Patrijaršije zakazano za 12. septembar iste godine.
"Moj pradeda Kralj Aleksandar I bio je inicirao da se prvi srpski Patrijarh ujedinjene SPC ustoliči i u Pećkoj Patrijaršiji. Ceremonijal ustoličenja patrijarha Dimitrija u Pećkoj Patrijaršiji obavljen je 28. avgusta 1924. i bio je ispunjen istorijskom simbolikom i uspostavljanjem direktne veze od prvog patrijarha iz vremena Nemanjića, pa drugim vaspostavljanjem 1557. i trajanjem do 1776, s vremenom Karađorđevića", podseća princ Filip.
FoNet/PR
On je dodao i da je ponosan na sve što su njegovi preci učinili za srpski narod, državu i crkvu.
Svetu arhijerejsku liturgiju u Sabornom hramu Svetog oca Nikolaja Mirlikijskog u prisustvu svih arhijereja SPC služio je danas patrijarh srpski Porfirije.
Povezane vesti
Preporuka za vas
Komentari (1)
Megido
15.05.2022 21:14
Reč koja se prevodi kao crkva - hebrejski kahal, grčki eklesia - predstavlja skupštinu ili zajednicu ljudi koji su se okupili oko zajedničkog cilja. Nigde u Bibliji ne spominje se da ima nacionalni prefiks sa političkim značenjem. A upravo to jesu crkve našeg doba. To politikanstvo seže još od cara Konstantina koji je odobrio hrišćanima da ispovedaju svoju religiju, ali je kao lukav političar i državnik prvenstveno hteo da pomiri posvađane i razdeljene biskupe na raznim teritorijama svog ogromnog carstva. Ovo što Porfirije slavi tzv. autokefalnost nije biblijski, već politički termin. Jer od koga hrišćani treba da budu slobodni i autonomni? Od Boga? Od države? Od drugih bratskih hrišćanskih skupština širom sveta? Ili od konglomerata zavađenih crkvenih vođa koji u svemu vide teoriju zavere onih drugih - iako se nazivaju sestrinskim crkvama?! Da li Bog daje blagoslov takvim jubilejima? Da li je on nacionalno orijentisan pa da odobri SPC, CPC, RPC, UPC, MPC itd? Na to pitanje je odgovorio jedan ponizni Božji sluga, apostol Petar, koji je i sam vaspitan u duhu judejskog nacionalizma. Petar je napisao:,, Sad zaista shvatam da Bog nije pristrastan, nego u svakom narodu prihvata sve koji ga se boje i čine ono što je pravedno.'' (Dela apostolska 10:34,35).