Pet sporednih uloga toliko upečatljivih, da su nagrađene Oskarima u glavnoj kategoriji
Komentari27/09/2022
-07:45
Mišel Vilijams, koja u novom poluautobiografskom filmu Stivena Spilberga "Fabelmans" glumi majku, odlučila je da za sledeću dodelu Oskara konkuriše u kategoriji za najbolju glavnu glumicu, umesto za sporednu.
Ovaj neobičan potez vrlo je rizičan za Vilijams, budući da će najverovatnije "izaći na crtu" Kejt Blanšet ("Tar") i Vajoli Dejvis ("Žena kralj") koje već važe za favorite, ali to svakako ne bi bio prvi put da se uloga koja ima relativno mali prostor na ekranu takmiči u glavnoj kategoriji.
Primera radi, Dejvid Niven je osvojio nagradu Akademije filmske umetnosti i nauka za glavnog glumca i to za ulogu Angusa Poloka u filmu "Odvojeni stolovi" 1958. iako se njegov lik pojavljivao u svega 23 minuta i 39 sekundi filma.
Od žena, taj rekord pripada Patriši Nil, čija je uloga domaćice Alme u filmu "Had" Martina Rita (1963) zauzela samo 21 minut i 51 sekundu.
Ipak, i pojedini savremenici Mišel Vilijams uspevali su da prevaziđu okvire kategorija i za svoj talenat dobiju prestižno priznanje. Predstavljamo vam neke od njih:
Entoni Hopkins - "Kad jaganjci utihnu" (1991)
Na papiru, uloga psihijatra i kanibala dr Hanibala Lektora, lako bi mogla da se okarakteriše kao sporedna. Međutim, Hopkinsovo zastrašujuće realistično portretisanje psihopate donelo mu je Oskara u kategoriji za glavne glumce, iako je na ekranu bio svega 24 minuta.
Čak i glavni negativac filma Bafalo Bil, koga igra Ted Levin, ima više vremena u filmu. Baš zbog odluke da Hopkins konkuriše u kategoriji glavnih glumaca, "Kad jaganjci utihnu" ušao je u istoriju kao jedan od retkih filmova koji su osvojili "velikih pet" glavnih Oskara - za najbolji film, najboljeg reditelja, najbolju glavnu glumicu (Džodi Foster) i najboljeg glumca.
Olivija Kolman – "Miljenica" (2018)
Iako bi svako mogao da pretpostavi da je Ema Stoun glavna glumica u filmu "Miljenica", studio Fox odlučio je da u trku pošalje Oliviju Kolman, iako je imala mnogo manje vremena u filmu od svoje mlađe koleginice.
Uprkos tome što joj većina nije predviđala pobedu, uspela je da zaseni čak i Glen Klouz ("Žena") i Lejdi Gagu ("Zvezda je rođena") i osvoji Oskara. Interesantno je to bila i jedina nagrada Akademije za "Miljenicu".
Frensis Mekdormand – "Fargo" (1996)
Frensis Mekdormand ima kolekciju od četiri Oskara, a prvu je stekla u kultnom filmu braće Koen - "Fargo".
Iako njena trudna policajka iz filma ima manje od 30 minuta u filmu, njen talenat bio je dovoljan da joj donese pobedu u kategoriji glavnih glumica.
Pogrešan potez studija bio je da glumca Vilijama H. Mejsija nominuje za Oskara u kategoriji za sporednog glumca, umesto da tu šansu pruži Stivu Busemiju, koji bi prema mišljenju mnogih, sasvim sigurno trijumfovao.
Ovako su, pored Mekdormand, Oskara dobili još samo braća Koen i to za najbolji originalni scenario.
Nikol Kidman - "Sati" (2002)
Za Oskara za najbolju glavnu glumicu mogle su da konkurišu sve tri zvezde filma "Sati" - Meril Strip, Džulijan Mur i Nikol Kidman, iako nijedna od njih zapravo nije baš "glavna".
Međutim, odličan strateški potez bio je da to ipak bude Nikol, pošto je iste godine Džulijan Mur bila nominovana u toj kategoriji za ulogu u filmu "Daleko od raja", a Meril Strip za sporednu glumicu u "Adaptaciji".
Zahvaljujući tom potezu, Nikol Kidman dobila je prvi, a za sada i jedini Oskar u svojoj karijeri.
Forest Vitaker - "Poslednji kralj Škotske" (2006)
Forest Vitaker kao Idi Amin potpuno je zasenio sve kolege u filmu "Poslednji kralj Škotske", pa verovatno nikoga nije iznenadilo kada je dobio Oskara za najboljeg glavnog glumca.
Iste godine, Džejms Mekavoj koji je igrao tehnički glavnu ulogu, doktora Nikolasa Garigana, kandidovao se za Oskara za sporednog glumca, ali bez uspeha.
Komentari (0)