Luka Bojović u Srbiji nakon više od 10 godina zatvora u Španiji: Poternica za njim povučena, nema izrečenih kazni

Luka Bojović je danas, nakon nešto više od deset godina, vraćen u Srbiju. On je došao letom iz Madrida, nakon deporatacije iz Španije, javlja Tanjug. Bojović je u Španiji izdržao više od polovine kazne od 18 godina zatvora, ali nije neuobičajeno da strani državljani budu deportovani nakon odsluženja polovine dosuđene kazne. Prema prethodnom saopštenju Ministarstva pravde, protiv njega se u Srbiji ne vodi krivični postupak, niti postoji krivična sankcija koja mu je izrečena i koju Bojović treba da izdržava.

"On je kod nas slobodan čovek, ne vodi se nijedan postupak protiv njega. Naravno, obavićemo neke razgovore sa njim, njemu jeste bezbednost ugrožena u Srbiji, na šta će biti upozoren. Šta će dalje biti, to ćemo tek da vidimo", rekao je nedavno načelnik Službe za borbu protiv organizovanog kriminala Ninoslav Cmolić.

Pronalazak raskomadanog tela Bojovićevog kuma Cvetka Simića u zagrebačkom jezeru Jarun i sukob koji je tamo izbio između odbeglih "zemunaca" Sretka Kalinića i Miloša Simovića, koji je doveo do njihovog hapšenja – razlozi su Bojovićevog odlaska iz Srbije 2010. godine.

Dve godine kasnije, Bojović je uhapšen u Španiji, gde je zbog kriminalnog udruživanja osuđen na 18 godina zatvora. Sud u Madridu sudio mu je i za ubistvo saradnika "Zemunca" Milana Jurišića, čiji su delovi tela nađeni u reci Manzanares, ali je za ovo delo oslobođen. 

Bojoviću su u stanu u Valensiji, pronađena tri pištolja, skraćena lovačka puška, panciri, prigušivači, municija, više od pola miliona evra u gotovini, ručni satovi, nekoliko laptopova, telefona i tablet računara. On se u zatvoru nalazio od 9. februara 2012. godine kada je uhapšen u Valensiji, a španski sud ga je nakon toga osudio na kaznu zatvora od 18 godina i to zbog organizovanog kriminala. Njemu je tada za falsifikovanje isprava izrečena kazna od tri godine zatvora, za zločinačko udruživanje - pet, a za posedovanje oružja - deset godina. 

EPA/JUAN CARLOS CARDENAS

Nakon informacija o deportaciji, srpsko Ministarstvo pravde je saopštilo da je, posredstvom Ambasade Srbije u Madridu, obavešteno da je u Brigadi za strance i granice Generalne policijske uprave La Korunje, otvoren predmet proterivanja srpskog državljanina Luke Bojovića posle izdržane kazne zatvora.

"Protiv Luke Bojovića se u ovom trenutku u Republici Srbiji ne vodi krivični postupak, niti postoji krivična sankcija koja mu je izrečena i koju Bojović treba da izdržava", saopštilo je tada Ministarstvo pravde.

Bojović je oslobođen u Beogradu, gde mu je u odsustvu suđeno za zločine počinjene 2004. godine. Bio je optužen da je zbog osvete za ubistvo Željka Ražnatovića Arkana – ubio Branka Jevtovića Jorgu i zbog atentata na Zorana Nedovića i Andriju Draškovića u kojima su ubijeni njihovi telohranitelji.

Zbog oslobađajuće presude, Republičko tužilaštvo podnelo je zahtev za zaštitu zakonitosti u ovom postupku. Vrhovni kasacioni sud je utvrdio da je oslobađajuća presuda doneta uz bitnu povredu odredaba krivičnog postupka odnosno niza predloga tužilaštva koje je sud odbio da izvede kao dokaz u postupku. Iako je Vrhovni kasacioni sud utvrdio povredu zakona to nije poništilo oslobađajuću presudu, naveo je Insajder.

"Mi smo vojnici, ne mafijaši"

Podsetimo, Bojović je uhapšen 9. februara 2012. godiine. Tada je policiji koja je bila zadužena za njegovo hapšenje samo kratko rekao: "Mi smo vojnici". Na pitanje policajaca da li je on Luka Bojović, kratko je odgovorio: "Znate. Neću da odgovorim".

Odbio je tada i da svedoči, pisao je tada španski portal El Pais. Kako navodi, tada je hteo samo da stavi do znanja da sebe doživljava kao vojnika, a ne kao mafijaša, i jedino je želeo da zna kako je policija došla do njega. Policajci koji su ga tada privodili rekli su lokalnim medijima da je španski govorio gotovo perfektno, a tome je doprinelo i to što je već duže vreme boravio u ovoj zemlji.

Španski El Pais piše i da u prilog činjenici da se nije previše krio govori i to da je 2001. godine započeo prvu proceduru za traženje boravišne dozvole u Španiji. Odborenje je dobio u julu 2002. godine, a prebivalište je zvanično dobio 2006. Tu je živeo sa suprugom i troje dece.

Međutim, iste godine holandska policija ga stavlja na međunarodnu poternicu i od tada počinje da vodi računa o svom kretanju. Prvih pet godina je za španske vlasti bio samo još jedan Srbin od mnogih koji su naselili ovu zemlju, ali onda se i to promenilo najpre zbog holandske, a potom 2010. i zbog rapisane srpske poternice za njim.

Bojović je u Srbiji imao obiman krivični dosije, ali na teret mu se nije stavljalo ubistvo. Osuđen je 1996. godine zbog nedozvoljenog držanja oružja na šest meseci zatvora, te godine je napao i zatvorskog službenika i osuđen na još tri meseca. Onda je ponovo 2002. godine osuđen za nedozvoljeno držanje oružja.

Tu nije kraj njegovom hapšenju, u novembru 2008. godine osuđen je za držanje droge, nedozvoljeno držanje oružja i falsifikovanje isprava. Ovom poslednjom prilikom kazna mu je bila 15 meseci zatvora, ali on je tamo proveo nešto manje od godinu, piše šapanski portal.

Srbija raspisuje, pa povlači poternicu za Bojovićem

Tih prvih godina, Bojović je živeo između Španije i Srbije i putovao u druge evropske zemlje poput Holandije. Prvi navodi o njegovoj poziciji vođe u mafijaškom klanu stigli su tek 2010. godine. Jedan od njegovih saradnika, Sretko Kalinić, označio ga je kao apsolutnog šefa Zemunskog klana od 2003. godine. 

Za Bojovićem je 2010. godine raspisana poternica kada je Tužilaštvo za organizovani kriminal pokrenulo istragu protiv njega i to zbog sumnje da je da je bio na čelu kriminalne grupe, kao i da je bio organizator ubistva Branka Jeftovića Jorge 2004. godine, pokušaja ubistva Andrije Draškovića i Zorana Nedovića Šoka iste godine kada su ubijeni njihovi telohranitelji Dejan Živančević i Milutin Jovičić.  Međutim, 24. avgusta 2016. godine, Srbija povlači poternicu za Bojovićem nakon što je pravosnažno oslobođen od optužbi za više ubistava i pokušaja ubistava a i stoga jer je kaznu od 15 meseci zatvora izdržao u ekstradicionom pritvoru u Španiji.

profimedia

Bojović je inače bivši pripadnik Srpske dobrovoljačke garde i saradnik Željka Ražnatovića Arkana. Sin je Anđelke i Vuka Bojovića nekadašnjeg direktora Beogradskog zoološkog vrta. Njegov brat, Nikola Bojović, ubijen je 29. mata 2013. godine i to u centru Beogarda, nedaleko od doma u kojem je živeo. Kako su pokazali nalazi obdukcije, Nikola je ubijen sa 10 hitaca od kojih su ga tri pogodila u glavu i to dok je išao u pekaru.

Luka Bojović poznat je i po tome što je bio blizak i sa poznatim beograskim advokatom krivičarem Dragoslavom Mišom Ognjanovićem koji je ubijen 28. jula 2018. godine i to ispred zgrade u kojoj je živeo na Novom Beogradu dok je bio u društvu sina. 

Mediji su tada preneli da prema načinu na koji je likvidacija izvršena od samog početka navedeno je da su izvesne dve stvari - da ju je izvršio profesionalac i da je žrtva nekoliko nedelja praćena. Do danas njegov ubica nije identifikovan, a nije utvrđen ni motiv ubistva. Poslednjih godina života najviše je zastupao upravo Bojovića lično i članove njegove porodice