Omiljeno pitanje Beogradske filharmonije: Volite li Bramsa?

Beogradska filharmonija priprema repertoar u znaku Bramsa zajedno sa dirigentom Markusom Bošom, u petak 3. marta na Kolarcu od 20č. Kao solisti nastupaju dvojica vrsnih srpskih muzičara, violinista Stanko Madić i violončelista Nemanja Stanković u izvođenju Bramsovog Duplog koncerta.

Filharmonijska sezona "Na dobrom putu", stiže do Hamburga za koji se vezuje veliki broj kompozitora od baroka do savremenog doba, a Johanes Brams je ostavio najveći pečat u muzičkoj istoriji ovog lučkog grada. Na "itineraru" filharmonijskog putovanja koje predvodi Markus Boš, jedan od najistaknutijih ličnosti na nemačkoj dirigentskoj sceni i veoma tražen gostujući dirigent širom sveta, orkestar izvodi tri kolosalna Bramsova ostvarenja različitih žanrova – "Tragičnu uvertiru", Dupli koncert i Simfoniju broj 4.

Publika će u ulozi solista čuti srpske muzičke zvezde mlađe generacije – violinistu Stanka Madića, koncertmajstora Simfonijskog orkestra bavarskog radija Rundfunk orkestra u Minhenu i violončelistu Nemanju Stankovića koji je nastupao širom Evrope, a filharmonijska publika ga dobro poznaje i kaoo nekadašnjeg vođu grupe violončela Beogradske filharmonije. Oba muzičara imaju bogatu karijeru u solističkim, orkestarskim i kamernim nastupima, u pedagoškom radu kao i CD izdanjima.

Marko Đoković

Stanko Madić i Nemanja Stanković će pored impresivnog solističkog umeća, ovom prilikom pokazati i svoje muzičko prijateljstvo na filharmonijskom koncertu posvećenom Bramsu. Dupli koncert je poslednje orkestarsko delo koje je Brams komponovao, a namenjeno je dvojici kolega: violinisti Jozefu Joakimu i Robertu Hausmanu, violončelisti. Posle jednog nesporazuma dugogodišnje verno prijatelјstvo Bramsa i Joakima bilo je prekinuto, pa je Brams iskoristio mogućnost da napiše ovo delo kao čin pomirenja, što se i dogodilo.

Filharmonijski koncert koji sasvim jasno daje odgovor na čuveno pitanje "Volite li Bramsa?", započinje "Tragičnom uvertirom", a kruniše ga, mnogima omiljena, Simfonija broj 4, ujedno i poslednje simfonijsko delo kompozitora koje je premijeru imalo baš pod Bramsovom palicom 1885.