Arheolozi otkrili izvorni oblik Arturovog kamena, drevne građevine koja je inspirisala "Letopise Narnije"

Prvi put u istoriji, arheolozi su iskopali nalazište u blizini Arturovog kamena, bacajući novo svetlo na poreklo misteriozne građevine iz doba neolita, koja datira iz vremena oko 3.7000 godina pre nove ere (čitav milenijum pre gradnje Stounhendža - 2.500 g.p.n.e).

 
Nova otkrića sada govore u prilog tome da je čuvena nadgrobna stena  u Herefordširu u Engleskoj zapravo deo zajedničkih pogrebnih rituala koji su se izvodili u čitavoj regiji, prenosi ArtNet.

Prema arheolozima sa Univerziteta u Mančesteru i Kardifu, glomazna humka iz kamenog doba sada se može povezati sa obližnjim "dvoranama mrtvih" starim oko 6.000 godina, a otkrivenim 2013, koje su služile kao neka vrsta ostave za posmrtne ostatke pre nego što će kasnije biti položeni u pojedinačne grobnice. Istraživači su otkrili namerno spaljene ostatke dvorana, koji su kasnije objedinjeni u pogrebne humke.
 
Na osnovu rezultata novih iskopavanja, Arturov kamen je zapravo izgrađen u dve različite faze gradnje. U prvoj fazi, postavljen je na veliku humku naslagane zemlje okrenute ka jugozapadu i okružene drvenim stubovima koji su na kraju propali; bio je sličnog oblika kao i dvorane mrtvih. Kasnije je obnovljen, sa većim potpornim stubovima, dvema kamenim prostorijama i jednim uspravnim kamenom okrenutim prema jugoistoku, poziva se AtrNet na Current Archaeology.
 
Zbog sličnosti između donedavno nepoznate prve faze gradnje Arturovog kamena i nedavno identifikovanih "kuća mrtvih", "blok uzvišenja između Zlatne doline i doline Vaj sada se razotkriva kao deo integrisanog neolitskog ceremonijalnog pejzaža", objasnio je profesor Džulijan Tomas značaj novih nalaza na veb stranici Univerziteta u Mančesteru.
 
Otkriće iz 2013. iznedrilo je artefakte slične onima koji su pronađeni u Jorkširu, a koji datiraju iz 2.600  g.p.n.e. što je navelo naučnike da pretpostave kako je to mesto ostalo važna lokacija za ceremonije i hiljadu godina nakon što su "dvorane mrtvih" izgrađene, što ukazuje na povezanost zajednica u Herefordširu i Istočnom Jorkširu tokom mnogih generacija.
 
Arturov kamen se nalazi na listi kulturne baštine pod zaštitom Uneska, a poslužio je kao inspiracija za čuveni kameni sto u kultnoj knjizi K. S. Luisa "Letopisi Narnije: Lav, veštica i orman". On je u romanu predstavljao sto koji je sagradio otac kralja lava Aslana. Iako se Luisova verzija sastoji od velike kamene ploče oslonjene na četiri manja kamena stuba, stvarnu strukturu čini devet uspravih kamena koji nose ogromnu ploču od kvarca tešku 25 tona.