Galijašević: Isticanje ratne zastave tzv. Armije BiH i Islamske države u Vozući je zaplašivanje Srba

Stručnjak za bezbednost Dževad Galijašević izjavio je da je isticanje ratne zastave takozvane Armije BiH i "Islamske države" tokom obeležavanja 28 godina od progona Srba iz Vozuće način da se žrtve ponovo ubiju, da se oni koji obeležavaju to stradanje zaplaše i ne vraćaju svojoj kući i da taj prostor ostane zauvek etnički očišćen od Srba.

"Kada se uzme u obzir to ponašanje i činjenica da je glavni krivac komandant general Sakib Mahmuljin pobegao u Tursku, da je nedostupan sudskim organima BiH i da vlasti u Sarajevu ne čine ništa da ga iz vile Bakira Izetbegovića u Izmiru vrate u Sarajevo onda vidite da je atmosfera u bošnjačkom društvu takva da nema suočavanja sa ratnim zločinima prema Srbima", rekao je Galijašević, prenosi Srna.

On je istakao da u bošnjačkom društvu nema osećaja odgovornosti zbog ritualnih klanja koja su napravljena na području Zenice i Zavidovića, a koja su bila masovnija nego u Siriji i Iraku, uopšte na Bliskom istoku.

"Bošnjačko društvo na tom području i dalje živi u ratnoj psihozi i velikoj mržnji prema Srbima, kao da su Srbi iz Vozuće krivi što su tu stradali. Srpsko stradanje očigledno ne dira određene bošnjačke krugove niti njihove javne politike koje i dalje jašu na ratnim propagandama, ratnim zastavama i ratnim ciljevima", kaže Galijašević.

Dodao je da to na određeni način i opominje jer takva psihoza i stanje duha govori da se nije odustalo od ratnih ciljeva i da se nimalo ne osećaju krivim zbog ubistva Srba.

Tokom marša "Stazom egzodusa" povodom obeležavanja 28 godina od progona Srba iz Vozuće, naselja u dolini Krivaje i sa južnog dela Ozrena, i ove godine isticane su ratne zastave takozvane Armije BiH i "Islamske države", uz sporadične povike "Tekbir" iz kolone vozila koja je prolazila kroz Stog.

Srbi iz Vozuće proterani su sa vekovnih ognjišta u ofanzivi takozvane Armije BiH pod nazivom "Uragan" ili "Farz".

Masovno stradanje Vozućana dogodilo se od 10. do 24. septembra 1995. godine u ofanzivi u kojoj je učestvovalo 23.000 muslimanskih vojnika Drugog i Trećeg korpusa takozvane Armije BiH i odreda "El mudžahedin", kao i usled bombardovanja NATO snaga.

Tada je spaljeno 30 srpskih sela, proterano 1.920 srpskih porodica sa 7.680 članova, ubijeno 459 boraca Vojske Republike Srpske i civila, dok se za 129 još traga.