Čarobnjak Radmilović: Na 88. rođendan glumca predstavljena knjiga, uskoro i film o životu legendarnog glumca

Na današnji dan, 11. maja, pre 88 godina rođen je slavni Zoran Radmilović, a sećanje na glumca obeležava, tradicionalno polaganjem cveća na spomenik čuvenom glumcu u  Zaječaru zaječarsko pozorište koje i nosi njegovo ime.

Ceo svoj radni vek dramski umetnik Radmilović (1933-1985), rođen u Zaječaru, proveo je u Ateljeu 212 gde je ostvario nezaboravne i antologijske uloge u mnogim predstavama, pre svega je briljirao kao nenadmašni "Radovan III" i kultni "Kralj Ibi", koji su punili sale godinama.

Atelje212

Na 88. rođendan Zorana Radmilovića predstavljena je knjiga Milana Cacija Mihailovića "Čarobnjak Radmilović" na sceni njegovog matičnog pozorišta.

Scenska promocija knjige podrazumevala je izlazak mnogih glumaca na pozornicu koji su čitali odlomke iz knjige u vidu anegdota, duhovitih istinitih priča iz života neprolazne veličine Radmilovića, kao i nežnih pojedinosti koje umeju emotivno da potresu.

Tanjug/Jadranka Ilić

Tanja Bošković je predstavila odlomak iz zapisa njegove sestre Mirjane Vicković, u kom se prisećala njihovog detinjstva.  

Ona ističe da je njihov otac insistirao da legendarni glumac upiše Pravni fakultet i da nasledi očevu kancelariju, ali je Radmiloviću još od gimnazije, kada se priključio dramskoj sekciji, uveliko u glavi bila samo gluma.

Nevoljno je poslušao oca, ali je onda napustio studije prava i prešao na arhitekturu, potom na engleski, da bi na kraju odlučio da sledi svoj san i konačno upisao studije na Fakultet dramskih umetnosti. "Moj život je na daskama", poručio je ocu u jednom pismu.

Kada su stizala priznanja kao što je Sterijina nagrada, otac je častio ceo Zaječar. Redovno je dolazio u Beograd da ga gleda u svim predstavama i shvatio da je gluma pravi poziv njegovog sina, te da "nikad ne bi bio srećan kao pravnik".

Tanjug/Jadranka Ilić

Glumica Anica Dobra je prezentovala odlomak iz zapisa sestričine velikog glumca, slikarke Serene Vicković, koja je odmah navela da je uvek obožavala svog ujaka Zorana.

Bili su veoma bliski i povezani, glumac ju je učio da pliva na Cavtatu, vodio je kao malu sa svega 10 godina na Filmski festival u Puli, a ona bi redovno zaspala na svim projekcijama.

Bio je strog oko škole, kao da joj je roditelj i umeo je da podvikne za učenje: "Knjigu u šake! I ja tako učim za snimanje!“ Inače je poznat kao umetnik koji je uvek učio svoj tekst na probama, gotovo nikad kod kuće.

"Strašno mi nedostaje, zaista strašno.... Uvek se pitam zašto mora tolika nepravda, da se njemu ovo desi, da tako rano ode", sa tugom se oprostila sestričina Serena.

Osim Radovana Trećeg iz pera Dušana Kovačevića ili Kralja Ibija Alfreda Žarija, Radmilović je ostavio neizbrisiv trag i kao Molijer u istoimenoj drami Mihaila Bulgakova, Laza Kostić u komadu "Santa Maria della Salute“ Velimira Lukića i Nerudin u "Dervišu i smrti“ Meše Selimovića.

Jelica Sretenović se sećala kako je kao sasvim mala igrala dva puta sa njim u serijama "Baksuz“ i "Majstorska radionica“ i bilo joj je jasno kako je on uvek igrao sve iz sebe, likovima je davao život, postajao je neko drugi kako niko nikada ranije ni kasnije, jer mu je Bog to podario.

U knjizi više od 37 ličnosti piše o Radmiloviću, među kojima su i reditelji Đorđe Kadijević, Arsenije Jovanović, Vladimir Putnik, Milica Kralj, dramski pisci Dušan Kovačević, Miodrag Ilić, Siniša Kovačević, Miladin Ševarlić, glumci Renata Ulmanski, Dejan Čavić, Svetlana Bojković, Gorica Popović, Boba Stojnić, Ljiljana Dragutinović, Jelica Sretenović, Goran Sultanović.

Milica Kralj je novu knjigu "Čarobnjak Radmilović" nazvala enciklopedijom pozorišnih sećanja, odnosno nova definicija "Uspomenopedija“, prava pozorišna čitanka umetnosti glume, svedočanstvo jednog vremena, koje je ostavilo neizbrisiv trag.

Kralj je rekla da je neprolazni glumac bio tvorac duha Ateljea 212 i okosnicu čuvenog bifea tog teatra, za koji je kniževnik Brana Crnčević zapisao da je predstavljao "grad u gradu, pravu masonsku ložu, CK i Krunski savet".

Odlomci na velikom platnu su se smenjivali između učesnika i odlomaka, gde se publika prisetila nezaboravnih uloga koje ne blede, na sceni i u mnogim kultnim filmovima ("Maratonci trče počasni krug", "Majstori, majstori") i TV serijama ("Više od igre", "Priče iz radionice").

Tanjug/Jadranka Ilić

Za sam kraj, autor knjige Caci Mihailović je pročitao nekoliko anegdota o Radmiloviću iz bogate riznice Ateljea 212 koja se nalazi u tri nastavka njegove knjige "Uspomenar" i naglasio da je uz neprežaljenog glumca prošao čitavu školu, fakultet i pravi univerzitet glume samo igrajući sa njim u mnogim komadima (više od 300 izvođenja u "Radovanu III").

Od učesnika na sceni odlomke su kazivali i Aljoša Vučković, koji se posle duže pauze našao na sceni, Vasilija Kokotović, Lana Karaklajić, Goran Sultanović, Vladislav i Petar Mihailović, kao i Branislav Zeremski.

Od 1962. do 1968. godine, Zoran je bio član Beogradskog dramskog pozorišta, a 1968. godine je postao stalni član Ateljea 212 i u njemu je nastupao do smrti. Dobitnik je Oktobarske nagrade grada Beograda i glumačkog priznanja "Dobričin prsten“.

Svoju poslednju, 299. predstavu "Radovan III" odigrao je 9. juna 1985. godine. Preminuo je 21. jula 1985. godine u 53. godini života.

Кremiran je, a njegova urna se nalazi u Aleji zaslužnih građana na Novom Groblju u Beogradu.